Rembrandt als Kultuurkamer-aap
Een van de nazi-trucs, die telkens opnieuw Neerlands weerzin wekten, bestond in het ronselen van groote figuren uit het nationaal verleden voor het fascistisch legioen. Met het oog op de ,,stoere jeugd” werkte men gaarne met den naam De Ruyter; en kunstgevoeligen meende men te kunnen lokken door een poging tot annexatie van Rembrandt. Hij mocht dan een ,,Judenfreund” zijn geweest — dat was geen bezwaar om hem op te eischen voor de , ,Kultur”. Eén zijner zelfportretten werd gebruikt voor propaganda-biljetten .... Geamuseerd, verbluft en verontwaardigd keek Nederland toe bij de dwaze pogingen, een wereldgeest te wringen in de uniform eener partij.
